O tym co się działo jak nas nie było

Czas na powrót do pourlopowej rzeczywistości. Oczywiście wracamy też do całego blogowego świata. Mam nadzieję że odrobinę tęskniliście za nami.

Dziś mam dla Was dużo zdjęć z ostatnich dwóch tygodni. Część już pojawiła się na instagramie lub facebooku, ale są też zupełnie nowe. Zapraszam do oglądania, zapewniam że będzie ciekawie ;)

Andrzej przez większość był czasu rozpieszczany przez "dziadków", czyli moich rodziców. Trochę spał, trochę spędzał czas na balkonie no i się bawił. Co prawda nadal nie daje im się pogłaskać, ani nie wejdzie na kolana, ale miejsce i ludzi już dobrze zna, więc uznaliśmy że podczas naszego wyjazdu najlepiej będzie jak zostanie u nich. Rozważałam jeszcze możliwość żeby zabrać go z nami, ale obce miejsce plus długa podróż niekoniecznie musiałyby mu się podobać. Oczywiście jak został sam trochę tęsknił, ale tylko przez pierwszy dzień - później zachowywał się już w miarę normalnie, więc nie było źle :) No i przede wszystkim miał non stop towarzystwo do ewentualnej zabawy, porcje nowej karmy i czystą kuwetę. 

I kilka zdjęć z balkonu - dla widzów o mocnych nerwach ;) To wygląda nieco groźnie (4 piętro), ale barierka jest szeroka no i Andrzej nigdy na balkonie nie był sam. Poza tym jest zamontowane prowizoryczne zabezpieczenie z żyłki (widać tę pajęczynkę - co prawda to przed gołębiami które nieustannie próbują zamieszkać na balkonie, ale dla kota też jest bezpieczniej). W planach jest zamontowanie siatki z zooplusa. Ale póki co jest w miarę bezpiecznie - Andrzej musiałby mocno się postarać lub wspinać żeby wypaść czy zerwać żyłkę - a na to był zbyt ostrożny i niepewny.

Andrzej oprócz spacerów na krawędzi podgryzał też kwiatka - to chyba ulubiona, oprócz owsa roślina. Mamy ją też w domu, z resztą widać jak poobgryzane są listki.

Oczywiście to sprawdzona roślina - zielistka. Znalazłam w kilku miejscach informacje że jest dla kotów bezpieczna - jeśli jest inaczej to mówcie i ostrzegajcie.

A tu odpoczynek kota na kocu z kotami (jak się okazuje nie tylko jak w rodzinie jestem miłośnikiem kotów wszędzie gdzie tylko można)

Na balkonie - już na dole. Tak prawdę mówić większość czasu na balkonie Andrzej spędzał właśnie na dole lub na ławce, barierki były interesujące tylko chwilę i na chwilę.

 A to zupełnie przypadkowe zdjęcie, zrobione telefonem na szybko, jak chłopaki sobie śpią - nawet stęskniony Andrzej dołączył. I chyba stęsknił się nawet za Tymkiem, bo krążył wokół niego, ocierał się i zaczyna mu pozwalać się dotknąć coraz częściej, bez ostrzegawczego wyciągania łapek i pazurków ;)

Pozdrawiamy i lecimy nadrobić co tam u Was!