Marzec #3

Za nami marzec - taki trochę jak z przysłowia - czyli w marcu jak w garncu. Była wiosna i słońce, był śnieg, deszcz, był nawet grad. Zdecydowanie wiosnę można już zobaczyć i poczuć - mam nadzieję, że kwiecień będzie już tylko wiosenny i ciepły. A tymczasem czas na podsumowanie marca, czyli garść zdjęć które w mijającym miesiącu znalazły się w moim telefonie.

Bo tak jak i poprzednio, w podsumowaniach będą głównie zdjęcia z telefonu. Część z nich mogła pojawić się na instagramie czy facebooku - ale część ma swoją premierę na blogu. Poprzednie miesiące czyli styczeń i luty są już na blogu, a teraz zaczynamy marzec.⇓

Nie zdziwię nikogo chyba jak większość zdjęć będzie i z Andrzejem i z Wandzią, w różnych konfiguracjach. Takie momenty, gdzie razem leżą, drzemią, siedzą, bawią się i odpoczywają bardzo cieszą i staram się je uchwycić.

Oczywiście to nie jest tak że razem spędzają cały czas - powiedziałabym, że większość jednak każdy sobie. Andrzej jednak jest samotnikiem i mu do szczęścia wiele nie potrzeba - na przykład trochę słońca (na szczęście teraz jest go coraz więcej, więc to nasłonecznione miejsce pod oknem zajmują na zmianę co raz częściej, Andrzej oczywiście króluje bo już wie gdzie i kiedy się położyć, żeby było ciepło).

Bo mimo że w marcu  bywały cieplejsze dni, nadal noce są chłodne i sezon grzewczy trwa. Andrzej jako weteran i lew salonowy wie gdzie i jak się ogrzać, nieważne czy to będzie słoneczny dzień czy deszczowy wieczór. Wandzia jeszcze dużo musi poznać i się nauczyć, chociaż i tak od początku, od kiedy jest z nami, poczyniła ogromne postępy!

 Póki co na wieczorne leżakowanie wybiera kocyk i kanapę, bo chyba jeszcze nie do końca wie jak korzystać ze wszystkich dobrodziejstw bycia domowym kotem. Na grzejnik wskoczyła raz i zupełnie nie umiała się na nim zmieścić i ułożyć.

Na razie opanowała leżenie na kanapie, krzesłach i łóżku - a nie od razu wiedziała że te domowe meble mogą służyć do wypoczynku 😉 Myślę że na wygrzewanie się na grzejniku przyjdzie czas.

I ona bardzo  garnie się do Andrzeja, żeby choć przy nim poleżeć. A on tak różnie - czasem z nią zostanie i nie zwróci najmniejszej uwagi, czasem się odsunie, a czasem przechodzi w inne miejsce.

W marcu wieczory z książką i kotem, lub nawet kotami opanowaliśmy do perfekcji.

Wandzia przy okazji wspólnego czytania już śmiało łamie zasadę, że kot nie powinien chodzić po stole..😂

Naturalnie było też mnóstwo zabawy - Wandzia wyrabia normę za Andrzeja, ale razem też nieraz zaskoczyli mnie tym jak koty potrafią się bawić i biegać. Pogoń ze piłeczkami, wędkami, myszkami i wszystkim co się da poruszyć łapą i za tym biegać - są na porządku dziennym.

Czasem takie biegi kończą się tak jak widać na zdjęciu. To sprawka Andrzeja, ale podejrzewam że i Wandzia miała swój udział.

Wspólne posiłki to chyba jedyna rzecz która ich łączy bez wyjątku. Razem rano zaczynają swoje "prośby" o jak najszybsze śniadanie, potem zgodnie się kręcą w kuchni pod nogami żeby już teraz napełnić miseczki. Ogólnie w porze jedzenia mam teraz dwa bardzo głodne koty 😂

Czasem miskami się wymieniają,  Jedno po drugim dojada, ale teraz Andrzej zjada o wiele chętniej, bez takiego marudzenia, jak to czasem bywało. Teraz też już kompletuje kolejne zamówienie z jedzeniem i żwirkiem, bo zapasy powoli się kończą, a nie chce się obudzić któregoś dnia bez karmy na śniadania - i Andrzej i Wandzia chyba by mi tego nie wybaczyli!

No i na koniec dwa kotki, które spotkałam (tym zdążyłam zrobić zdjęcie, bo kotów oczywiście widywałam więcej 😅) Jeden samotnik na opuszczonej działce, a drug na płocie - tego znam i widuje często.

A to moje ulubione zdjęcie, widok który rozmiękcza mi serce i powoduje uśmiech na twarzy.

Dobrego kwietnia życzymy i dużo wiosny!