Koci kot

Albo Andrzej dorasta, albo tak bardzo się stęsknił,kiedy nas nie było.Wczoraj najpierw wpakował się na kolana do swojego pana - sługi. Sam, bez żadnego namawiania. Po prostu podszedł, położył się i leżał. Dał się nawet pogłaskać!

 Później przyszedł do mnie. Byłam taka szczęśliwa, że nie ruszyłam się dopóki sam nie zszedł. Musicie wiedzieć, że Andrzej to jest kot trochę niedotykalski. Na kolana nie przychodzi, głaskać za dużo się nie pozwala. Przytula się wtedy kiedy jest głodny, albo rano i wtedy kiedy on chce. A że za często to się nie zdarza wczorajszy "wybryk" sprawił mi wiele radości

 Później, kolejne zaskoczenie. Leżę sobie, czytam książkę a tuż obok mnie kładzie się Andrzej! Czyści sobie łapki,  słodko śpi, mruczy i się przeciąga - po prostu to co najbardziej kocie w moim kocie. Nie zniechęciła go do tego moja nieokiełznana radość i dużo flesza.Po prostu słodko spał.

 Ja się tak szalenie cieszę z tego. Fakt, Andrzej przychodzi w nocy spać do łóżka. Kładzie się w rogu i pilnuje żeby żadna stopa spod kołdry nie wyglądała ;) Ale przez sen to nie to samo.
Ociera się o nogi, mruczy, daje się przytulać, głaskać i całować ( a pewnie tego nie lubi, ale jak tu nie całować takiej kochanej mordeczki). Rzadko jednak zdarzają się takie chwile jak wczoraj :)

I jest jeszcze jedna rzecz, za którą muszę pochwalić mojego kota. Otóż wczoraj pięknie przyjął tabletkę na odrobaczanie. Tabletka była "utopiona" w odrobinie karmy, Andrzej powąchał i zjadł. Ostatnio tak różowo nie było ( może dlatego że była inna tabletka - gorzka i niedobra) Wtedy była walka i metody siłowe. Czasem tak bardzo potrafi mnie zaskoczyć.