Jesteśmy na wczasach

Wycieczka powoli dobiega końca, a Andrzej coraz lepiej dogaduje się z Milą - już wczoraj  nawet spali na jednym łóżku, ale niestety nie udało mi się ich sfotografować.. Ale przyjaźń kwitnie, chociaż i Andrzej i Mila lekko zmęczeni ciągłą zabawą, czuwaniem ( to raczej Andrzej) i oboje - z nadmiaru emocji - dużo śpią.
Andrzej, kiedy chce żeby wszyscy dali mu spokój śpi na swoim kocyku, w swoim transporterze i ze swoimi zabawkami. Można powiedzieć że "mój dom moja twierdza".

Wygląda też przez okno - parapet został specjalnie oczyszczony z kwiatków. Oczywiście na życzenie Andrzeja - pierwszego dnia jeden kwiatek wylądował na ziemi, bo mu najwidoczniej przeszkadzał.

Andrzej je ze smakiem co kuchnia podaje,  przy czym bardzo pilnuje swojej miski. Bo jak nie zje Andrzej to przychodzi Mila i czyści miseczki. Więc Andrzej zjada bez marudzenia, a po zjedzeniu bardzo pilnie "zakopuje" obok miski. Chyba taka pozostałość po dzikich zwierzętach - że pokarm czy też pozostałości po nim trzeba zakopać.

Jak nikt nie widzi to Andrzej zdobywa szczyty - nie wiem jak, ale wskoczył na najwyższy grzejnik, pod samym sufitem. Z zejściem było trochę gorzej i trzeba było pomóc... ;)

A jak Andrzej śpi i nie wie co się dzieje - wychodzimy z Milą na spacer:

Z psem to są dopiero prawdziwe spacery, nie to co z Andrzejem ;) Mila biega jak szalona, na smyczy ledwo co mogłam za nią nadążyć. Zagląda wszędzie, łapie duże patyki - po prostu sama energia!