Zasłoń się

Z okazji coraz bardziej słonecznych dni (w końcu) doczekaliśmy się zasłonki i karnisza.

Słońce, choć bardzo lubię, potrafi nieźle dopiec i dogrzać - szczególnie jak okna są strony  zachodniej, to popołudnia są nie do zniesienia. Andrzej był z tego zadowolony, bo mógł wygrzewać się na całego przez całe dnie, wystarczyło się tylko przemieszczać. Ale że ludzie to nie koty i potrzebują czasem trochę cienia.

I tu niezawodna okazuje się moja ulubiona Ikea (co zrobię, że zawsze przepadam tam bez końca i zachwycam się prawie wszystkim). 

Rozwiązanie na bardzo słoneczne mieszkanie oczywiście tam znalazłam - karnisz i zasłonka. Nic wyszukanego i stylowego - tanie i ładne. I bardzo proste do zamontowania.

Zwłaszcza z pomocą Andrzeja, który dokładnie zapoznał się z instrukcją montażu.

"Tak, teraz to musisz przykręcić do ściany, dokładnie tak jest w instrukcji"

"Poczekaj, tu są jeszcze śrubki"

"A teraz musisz ten karnisz podnieść i przykręcić, trzymaj go bo ciężki"

Andrzej pomagał (a czasem przeszkadzał) we wszystkim. W wierceniu, przykręcaniu i wieszaniu zasłonki.

Ocenił na koniec czy jest równo (chyba wszystko zostało zaakceptowane), bo od tego czasu ulubionym miejscem Andrzeja jest ciepły parapet, za zasłonką.

 I w ten sposób wszyscy są zadowoleni - szczególnie kot, bo ma mnóstwo słońca na parapecie i może się wygrzewać na całego.

Takie widoki: albo tajemniczy cień kota albo rozkosznie wygrzewający się kot są codziennie