Rok pierwszy

Rok temu Rudy Kot Andrzej pojawił się w sieci. O tym, że to będzie blog przekonałam się w trakcie. Na początku to miało być coś w rodzaju wirtualnego albumu ze zdjęciami rudzielca, na którego punkcie zwariowałam ;)

O tym że mogą istnieć kocie blogi - pojęcia nie miałam (znałam tylko Rudomi  - a i to tak bardziej ze słyszenia). A o tym, że istnieją fajne blogi w sieci i bardzo fajni ludzie, którzy te blogi prowadzą przekonałam się niedługo potem.

W ogóle to myślałam też że blogi prowadzą głównie zdesperowane nastolatki.... Albo mądrzy ludzie, którzy mają_wiele_do_powiedzenia_na_temat_wszystkiego_i_piszą_bardzo_mądre_rzeczy_w_bardzo_interesujący_sposób_a_potem_robią_karierę_opiniotwórczego_blogera_od_wszystkiego...uff.  Okazało się że moja świadomość dotycząca blogów jest zerowa.

Na szczęście szybko przekonałam się jak blogowanie (nawet jeśli tylko o rudym kocie) może być fajne. A ilu fajnych ludzi poznałam, nawet jeśli tylko wirtualnie. Przywiązałam się do Was, do Waszych wpisów, do Waszych zwierzaków. 

Przez ten rok odwiedziłam za pośrednictwem blogów wiele miejsc, wykorzystałam niemało przepisów kulinarnych, skorzystałam z wielu życiowych porad i nieustannie podziwiam Wasze koty i inne zwierzaki - jak dobrze wiedzieć że jest więcej osób tak pozytywnie "zakoconych" ;)

 Dziś trochę wspomnieniowy wpis, bo zdjęcia już tu kiedyś się pojawiły, ale przy takiej okazji inaczej nie mogłam.

Mam nadzieję że za rok (i w kolejnych latach) też napiszę takiego urodzinowego posta, czego sobie bardzo życzę! Pozdrawiam wszystkich którzy do nas zaglądają i dziękujemy że jesteście i bywacie u nas.

PS.Tak trochę przy okazji tych urodzin zmieniłam wygląd bloga - mam nadzieję że jest czytelnie :) Andrzejowi (chyba) się podobało, bo przeszedł po klawiaturze ;)