Razem czy osobno

Podobno socjalizacja jest udana gdy koty potrafią obok siebie swobodnie wypoczywać, lub podczas gdy jeden się bawi to drugi spokojnie wypoczywa. Ja ostatnio pisałam, u nas do takiej idealnej symbiozy pewnie jeszcze trochę potrzeba czasu, bo Andrzej wciąż zachowuje dystans - ale z każdym dniem jest coraz lepiej.

I Mika (nadal Mika) i Andrzej coraz częściej oboje przebywają na dole. Andrzej, o ile nie jest to pora posiłku raczej olewa to co robi Mika, a ona traktuje go zupełnie naturalnie.

Podczas gdy ona się bawi i zwiedza, Andrzej obserwuje. Zdarzają im się już te wspólne zabawy i gonitwy, ale dziś skupię się na wypoczynku 😉

Za nimi już wspólne posiłki - nie wiem czy to dobrze. Podobno niekoniecznie - bo u kotów nie jest tak jak u ludzi że wspólne posiłki łączą - stąd ta odległość misek od siebie. A jakie są Wasze doświadczenia w temacie karmienia więcej niż jednego kota? Razem, czy jednak osobno?

Myślę że do tej socjalizacji w której oba kota są wyluzowane w jednym pomieszczeniu jeszcze trochę, ale dziś kolejny krok za nami. Mika leniwie odpoczywała na dywanie, a kilka metrów dalej Andrzej na kanapie.

Oczywiście Andrzej bardziej czujnie ją obserwował, jak się przemieszczała czy przechodziła obok, ale już momentami potrafił się bardziej wyluzować.

Ja widzę dużo różnice w zachowaniu obojga w stosunku do tego co było podczas pierwszego wspólnego "przebywania" w jednym pokoju. Mika co prawda wtedy leżała na legowisku, ale było o wiele bardziej zestresowana nową wtedy jeszcze przestrzenią.

Andrzej obserwował ją bardzo uważnie. Wydawał się nawet lekko oburzony, tym że inny kot wchodzi na JEGO legowisko. I wtedy jeszcze zdarzało mu się prychnąć na Mikę - teraz już takie zachowania właściwie mu się nie zdarzają.

Jak nie ma ochoty na zabawę czy chociażby przebywanie obok - po prostu przechodzi dalej (cały Andrzej.. 😉) Mika o wiele częściej go zaczepia czy przychodzi obok - on zdecydowanie potrzebuje więcej czasu żeby się do niej przekonać.

Pozdrawiamy!