6 lat

6 lat temu pojawił się nasz blog - i aż 7 (!) wpisów jednego dnia! Ale co ja tam wiedziałam o blogowaniu... 😂 Fakt, że blog miał być wirtualnym albumem Andrzeja, i zupełnie nie miałam pojęcia że tak to funkcjonuje i że tak się rozwinie.

Pierwszy post - czyli Rudy Andrzej wita i potem zaraz 7 kolejnych. Ciężko to nawet nazwać postami - to były po prostu zdjęcia z krótkim opisem. Ale powoli, w miarę jak zaczęłam odwiedzać inne blogi (niektóre z nich odwiedzam do dziś!), pojawiały się pierwsze komentarze i blog zaczynał przypominać bloga a nie tylko album.

Przez te 6 lat pojawiało się 634 postów! Czy dużo - nie wiem, ale odkąd jest blog żadnego posta nie usunęłam, chociaż te początkowe pewnie należałoby... Ale dla mnie to świetna kopalnia wspomnień i każdy post darzę dużym sentymentem. Może z punktu widzenia blogowego świata (tego profesjonalnego) posty muszą być jednolite, perfekcyjne, z idealnymi zdjęciami, przemyślane....ale blog rudykotandrzej.pl chyba zupełnie wymyka się tym zasadom.

Tak jak już wiele razy pisałam - nie spodziewałam się blog w ten sposób się rozwinie, że dzięki niemu poznam tyle wspaniałych osób (blogów, kotów, ludzi)- nawet jeśli tylko wirtualnie - to na prawdę wielu z Was traktuje jak bardzo dobrych znajomych. To o czym pisałam w starszych postach urodzinowych jest wciąż jak najbardziej aktualne:

Wszystkim tym, którzy z nami są (mimo zdecydowanie mniejszej aktywności na blogu) - bardzo dziękujemy - za to że nas odwiedzacie, czytacie, komentujecie i za to że JESTEŚCIE! Bo bez czytelników i "podglądaczy" Andrzeja i Wandzi nie byłoby bloga. Chociaż samo pisanie tutaj i zaglądanie to ogromna przyjemność - jednak świadomość że ktoś jest po drugiej stronie powoduje że serce rośnie!  Chęci do bycia tutaj też są, gorzej z czasem (o czym pisałam w poprzednim poście) ale mam nadzieję że za rok o tej porze też dodam takiego urodzinowego posta - czego sobie z całego serca życzę!

Pozdrawiamy serdecznie!